Ήταν παραφωνία αλλά χρειάζεται υπομονή και πίστη!

Κακή διαχείριση, παιδαριώδη λάθη, έλλειψη καθαρού μυαλού και αυτοσυγκέντρωσης, πρόσφεραν στο πιάτο μία εύκολη επικράτηση στον Γηραιό, σε έναν βαρύ αγωνιστικό χώρο, και μετά από ένα ημίχρονο που οι γηπεδούχοι είχαν αρχίσει να αγχώνονται βλέποντας το φάσμα μίας ακόμη γκέλας.

Ο ΠΑΣ του β' ημιχρόνου τα έκανε όλα λάθος.

Δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι μετά το 1-0 χάθηκε κυριολεκτικά η μπάλα, και πνίγηκε στους νερόλακκους του αγωνιστικού χώρου του Καυτανζογλείου.

Ήταν το γεγονός ότι έδειξε πνεύμα μίας ομάδας παραδομένης και χωρίς δυνάμεις.

Εικόνα που δεν την είχε σε προηγούμενα παιχνίδια.

Και φυσικά ο κόσμος του ΠΑΣ Γιάννινα, μετά από την κατηφόρα που έχει πάρει η ομάδα τα τελευταία χρόνια, νιώθει όλο και περισσότερο απογοητευμένος που ο αγαπημένος Άγιαξ της Ηπείρου αδυνατεί να σηκώσει κεφάλι.

Όμως θα πρέπει εδώ να τονίσουμε και να υπογραμμίσουμε και πάλι κάτι. Η φετινή χρονιά δεν είναι σαν τις άλλες. Ο ΠΑΣ ήταν κλινικά νεκρός το καλοκαίρι.

Ήταν διασωληνωμένος και κάποιοι είχαν αποφασίσει ότι έπρεπε να βγει από τη μηχανική υποστήριξη και να αφεθεί να πεθάνει.

Η προσπάθεια του Νίκου Σιόντη, με τη βοήθεια των φιλάθλων, άναψαν τη σπίθα ότι υπάρχει ακόμη ζωή στον σύλλογο.

Όμως γίνεται πραγματικά ένας τιτάνιος αγώνας. Το γράφουμε και το γράφουμε συνέχεια, και θα συνεχίσουμε να το γράφουμε.

Τα προβλήματα είναι τεράστια. Η καταστροφική στάση πληρωμών της οικογένειας Χριστοβασίλη, τραυμάτισε τον ΠΑΣ και οι πληγές είναι βαθιές και δεν επουλώνονται μόνο με τα χρήματα και τη βοήθεια ενός ανθρώπου. Χρειάζεται συστράτευση.

Και φυσικά πως μπορείς να είσαι ανταγωνιστική ομάδα, όταν προετοιμασία δεν έγινε, μεταγραφές και σχεδιασμός έγιναν σε χρόνο ρεκόρ και με όσους παίκτες είχε βρει διαθέσιμους εκείνη την εποχή;

Και οι ευθύνες του Νίκου Κούστα; Ναι σίγουρα ένας προπονητής έχει ευθύνη για την εικόνα της ομάδας, αλλά μήπως του ζητήσαμε να κολυμπήσει στα βαθιά με τσιμεντένιο σωσίβιο; 

Όλοι θέλαμε να βλέπαμε ξανά έναν ΠΑΣ σαν την εποχή του Γιαννίκη. Να μην μασάει πουθενά και να παίζει μπάλα. Όmως πως θα γίνονταν αυτό με αυτές τις συνθήκες;

Η χρονιά θέλει μεγάλη υπομονή. Θα είναι γεμάτη σκαμπανεβάσματα και φυσικά θα υπάρχουν και πίκρες. Είναι πολύ δύσκολη η προσπάθεια. 

Και το μόνο που δεν χρειάζεται τώρα είναι απογοήτευση.

Οι παίκτες και ο προπονητής θα δώσουν τις μάχες τους, και ο κόσμος θα είναι και πάλι δίπλα τους, γιατί έχουμε μπροστά πολλές μάχες ακόμη.

Κανείς δεν είναι ρίψασπις! 

Μακριά λοιπόν κάθε εσωστρέφεια! Δουλειά και πίστη! Πάθος για τον δοξασμένο ταύρο της φανέλας! Γεμάτο "Ζωσιμάδες" στους τελικούς με Νέστο και Μακεδονικό, για ένα πρώτο βήμα για αλλαγή του κλίματος!

Κώστας Γεωργιάδης  

Συνδεθείτε στην κοινότητα του Ioanninagoal.gr στο Viber κάνοντας κλικ εδώ!